Gouden handen
woensdag, juni 23, 2010 | Gepost door
Marja Heusschen |
Post bewerken
Mijn overburen zijn aan het verbouwen en ik vind het machtig interessant om te zien hoe een benedenverdieping eerst helemaal gestript wordt om nu weer opgebouwd te worden: van niets naar iets.
De betonvloer is met een kango (een drilboor) verwijderd en zo oneffen als maar kan. Ik vroeg daarom hoe de vloer er in godsnaam weer strak in kan komen, waarop ik als antwoord kreeg: 'wanneer de vloerverwarming erin ligt ga ik onder de rij de vloer vlak zetten en dan de tegels inkloppen'. Dat is voor mij als betrekkelijke leek bijna een cryptische omschrijving, maar ik heb er alle vertrouwen in dat de vloer er strak in komt te liggen.
Volgens mij kan mijn overbuurman alles zelf. Er wordt namelijk ook nog gestucadoord, zijn alle elektrische leidingen verlegd en is nagedacht over waar alle stopcontacten moeten komen. Zelf kom ik uit een omgeving van veel linkse handen. Niks mis mee, niet iedereen kan alles. Misschien heb ik daarom zoveel respect voor degenen die met hun handen hele huizen kunnen bouwen of verbouwen. Ik zie ook dat daar eerst veel denk- en rekenwerk aan vooraf gaat.
Mijn respect wordt weergegeven in De verwondering van het maken, een boek over de ontwikkeling van de ambachtschool en het leerlingstelsel. Eigenlijk gaat dit boek over vakmanschap en ik vind dat dit hoger gewaardeerd kan worden.
Toen ik gisteravond nog eens naar de vorderingen kwam kijken werd er bij een andere buurman een verstopte riolering even ontstopt. Ik had al lang een erkend bedrijf moeten bellen.
Een echt vak kunnen uitoefenen is volgens mij goud geld verdienen.........
De betonvloer is met een kango (een drilboor) verwijderd en zo oneffen als maar kan. Ik vroeg daarom hoe de vloer er in godsnaam weer strak in kan komen, waarop ik als antwoord kreeg: 'wanneer de vloerverwarming erin ligt ga ik onder de rij de vloer vlak zetten en dan de tegels inkloppen'. Dat is voor mij als betrekkelijke leek bijna een cryptische omschrijving, maar ik heb er alle vertrouwen in dat de vloer er strak in komt te liggen.
Volgens mij kan mijn overbuurman alles zelf. Er wordt namelijk ook nog gestucadoord, zijn alle elektrische leidingen verlegd en is nagedacht over waar alle stopcontacten moeten komen. Zelf kom ik uit een omgeving van veel linkse handen. Niks mis mee, niet iedereen kan alles. Misschien heb ik daarom zoveel respect voor degenen die met hun handen hele huizen kunnen bouwen of verbouwen. Ik zie ook dat daar eerst veel denk- en rekenwerk aan vooraf gaat.
Mijn respect wordt weergegeven in De verwondering van het maken, een boek over de ontwikkeling van de ambachtschool en het leerlingstelsel. Eigenlijk gaat dit boek over vakmanschap en ik vind dat dit hoger gewaardeerd kan worden.
Toen ik gisteravond nog eens naar de vorderingen kwam kijken werd er bij een andere buurman een verstopte riolering even ontstopt. Ik had al lang een erkend bedrijf moeten bellen.
Een echt vak kunnen uitoefenen is volgens mij goud geld verdienen.........
Labels:
verbouwen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
OVER.....
- Marja Heusschen
- Webredacteur en Arbocoordinator bibliotheek Midden-Brabant/ Terborg/genealogie/geschiedenis
TWITTER, TWITTER
EBSCO MASTERFILE
CATALOGUS BMB
ZOEKEN IN WORLDCAT
LEESTIPS
INTERESSANTE BLOGS
LINKJES
OP DE HOOGTE
Wilt u op de hoogte blijven van nieuwe toevoegingen?Abonneer...
2 reacties:
Herkenbaar als je zelf aan het verbouwen bent! Bij ons is de keuken aan de beurt en ze zijn al door de waterleiding gegaan, hebben een afvoerbuis pal voor een stopcontact geplaatst zodat er geen stekker meer in en door het evrleggen van leidingen kunnen we nu even niet beneden naar de wc. Maar verder lopen ze op schema... Misschien is een leven lang leren toch ook iets voor vaklui of moeten ze een vaker naar de bieb komen!
Sterkte! Wanneer kan ik naar al dat moois komen kijken?
Een reactie posten