Terborg, mijn roots
Afgelopen week-end was ik weer eens in Terborg. Ik ben daar geboren en getogen en kom er vaak omdat mijn vader er nog woont. Ik heb nog steeds iets met mijn geboorteplaats.
Terborg
Ik heb er de eerste 18 jaren van mijn leven gewoond. In die tijd, jaren vijftig en zestig, was het een plaatsje met allure en had het een centrumfunctie voor de regio.
Om het even in een kader te plaatsen: Terborg had toen ca 4.000 inwoners en had en heeft een Kasteel (Wisch), de Paasberg (een prachtig buitengebied), een treinstation, een kantongerecht, een groot postkantoor, busstation, veel winkels, een bloeiend verenigingslevenleven, een groot buitenbad, een sporthal, tennisbanen, een bibliotheek, een bloemencorso met de kermis en ga zo maar door. Het was een prima plek om op te groeien! Terborg is echter ook een kind van de tijd en de laatste decennia verdween een groot gedeelte van de middenstand en dat is funest voor een stadje. Want dat is Terborg, een stadje, al bijna 600 jaar.
Ik herkende de laatste jaren weinig meer van de allure van mijn jeugdjaren; de Hoofdstraat verloederde en er gebeurde heel lang niets. Nu bruist het echter weer van de bouwactiviteiten; oude panden zijn gesloopt en er worden nieuwe woonprojecten gebouwd. Ook komen er weer nieuwe winkels.
Archeologie
Met het slopen zijn er archeologische resten van stadswallen en bewoning uit de Middeleeuwen ontdekt; ook is er een oude stenen waterput opgegraven. Het verhaal van Terborg wordt op deze manier blootgelegd en het blijkt dat we ook archeologisch een interessante plaats zijn. De waterpunt staat sinds kort op een pleintje in het centrum en kan zo maar een attractie worden.
Elke avond om 21.00 uur luidt nog steeds de papklok. Die klok hoor ik altijd als ik in Terborg ben. Dit gebruik stamt uit de Middeleeuwen toen Terborg stadspoorten had. Het was een teken dat de poorten dicht gingen en dat het tijd was om naar huis te gaan voor het avondeten. Meestal werd 's-avonds pap gegeten, vandaar de naam papklok. Mijn vader herinnert zich dat hij als kind van zijn moeder altijd thuis moest komen als de papklok luidde.
De dichter A.C.W. Staring schreef begin 19e eeuw een mooi gedicht over het Vogelschieten tijdens de kermis in Terborg; een andere traditie die nog steeds in ere wordt gehouden.
Terborg
Ik heb er de eerste 18 jaren van mijn leven gewoond. In die tijd, jaren vijftig en zestig, was het een plaatsje met allure en had het een centrumfunctie voor de regio.
Om het even in een kader te plaatsen: Terborg had toen ca 4.000 inwoners en had en heeft een Kasteel (Wisch), de Paasberg (een prachtig buitengebied), een treinstation, een kantongerecht, een groot postkantoor, busstation, veel winkels, een bloeiend verenigingslevenleven, een groot buitenbad, een sporthal, tennisbanen, een bibliotheek, een bloemencorso met de kermis en ga zo maar door. Het was een prima plek om op te groeien! Terborg is echter ook een kind van de tijd en de laatste decennia verdween een groot gedeelte van de middenstand en dat is funest voor een stadje. Want dat is Terborg, een stadje, al bijna 600 jaar. Ik herkende de laatste jaren weinig meer van de allure van mijn jeugdjaren; de Hoofdstraat verloederde en er gebeurde heel lang niets. Nu bruist het echter weer van de bouwactiviteiten; oude panden zijn gesloopt en er worden nieuwe woonprojecten gebouwd. Ook komen er weer nieuwe winkels.
Met het slopen zijn er archeologische resten van stadswallen en bewoning uit de Middeleeuwen ontdekt; ook is er een oude stenen waterput opgegraven. Het verhaal van Terborg wordt op deze manier blootgelegd en het blijkt dat we ook archeologisch een interessante plaats zijn. De waterpunt staat sinds kort op een pleintje in het centrum en kan zo maar een attractie worden.Geschiedenis
Terborg heeft een rijke geschiedenis. Dat draait natuurlijk veel om kasteel Wisch. Mijn lagere school stond 'achter de wal', en wanneer je zegt dat je naar 'voor aan de poort' loopt dan weet iedere Terborgenaar dat je richting het plein voor Hotel de Rode Leeuw gaat.
Terborg heeft een rijke geschiedenis. Dat draait natuurlijk veel om kasteel Wisch. Mijn lagere school stond 'achter de wal', en wanneer je zegt dat je naar 'voor aan de poort' loopt dan weet iedere Terborgenaar dat je richting het plein voor Hotel de Rode Leeuw gaat.
Elke avond om 21.00 uur luidt nog steeds de papklok. Die klok hoor ik altijd als ik in Terborg ben. Dit gebruik stamt uit de Middeleeuwen toen Terborg stadspoorten had. Het was een teken dat de poorten dicht gingen en dat het tijd was om naar huis te gaan voor het avondeten. Meestal werd 's-avonds pap gegeten, vandaar de naam papklok. Mijn vader herinnert zich dat hij als kind van zijn moeder altijd thuis moest komen als de papklok luidde.
De dichter A.C.W. Staring schreef begin 19e eeuw een mooi gedicht over het Vogelschieten tijdens de kermis in Terborg; een andere traditie die nog steeds in ere wordt gehouden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
OVER.....
- Marja Heusschen
- Webredacteur en Arbocoordinator bibliotheek Midden-Brabant/ Terborg/genealogie/geschiedenis
WEBSITE BMB
10 reacties:
Het gedicht van Staring gaat waarschijnlijk dit jaar buiten in Terborg op een passende plek leesbaar worden voor voorbijgangers.
Ik ga het in de gaten houden!
Hallo Marja,
Inderdaad, leuke tijd was dat.
Heb ik nog goede herinneringen aan.
Ik woonde dan wel in Gaanderen, maar was veel in Terborg.
We hebben samen nog carnaval gevierd in 1969 in zaal Arts in Gaanderen.
Als je daar de foto nog van hebt: ik ben de persoon geheel rechts op de foto.
Groeten van een oude bekende.
Mijn fotoalbums zijn even ingepakt vanwege een kleine renovatie in mijn woonkamer. Ik gok dat jij het bent, Gonda?
nee, nog 2 kansen
Ik moet het nog steeds uit mijn hoofd doen: Heleen Ebbers?
Die kwam uit Etten.
Laatste hint: ik was met de andere Marja.
Zonder foto-album geef ik het op!
Ik heb eindelijk het fotoalbum en de betreffende foto gevonden. Ik weet jammergenoeg niet meer wie die sjeik is :-)
Hallo Marja,
ja dat ben ik.
Groet Jos
Een reactie posten