Generaal Spoor
Er is een biografie verschenen over het leven van generaal Spoor, bevelhebber van de Nederlandse troepen in Nederlands-Indië van 1946 tot 1949.
Generaal Spoor
Ik ken de naam uit verhalen van mijn vader en uit andere boeken in zijn boekenkast. Spoor was zogezegd de generaal van mijn vader. Hij was legercommandant in de periode dat mijn vader in Indië was (1946-1948) en had dus de leiding over de politionele acties in 1947 en 1948.
'Wij wenden ons tot God en Jan Soldaat,
Als hoge nood en bittere strijd ons wacht.
De nood voorbij het land in vredestaat,
Biografie
We hebben mijn vader dit boek cadeau gedaan. Een aanvulling op zijn Indie-collectie. In zijn boekenkast staan de boekjes die Ant. P de Graaf heeft geschreven. Verder zijn er boeken als 'Achteraf kakelen de kippen' van mevrouw Spoor, 'Duizend Dagen Indie' van Jan van Trigt (verhaalt over zijn bataljon) en Indiegangers van Henk Krosenbrink te vinden.
Ik heb het plan het boek ook te lezen; nu is mijn vader er nog in bezig. Uit zijn verhalen heb ik altijd de bewondering en respect gehoord voor de mens Spoor. Ik wil wel eens weten hoe de militaire staf en de politici in Nederland over hem dachten. Interessante leesstof denk ik.
Onlangs zond Andere Tijden een programma uit over generaal Spoor:
Generaal Spoor
Ik ken de naam uit verhalen van mijn vader en uit andere boeken in zijn boekenkast. Spoor was zogezegd de generaal van mijn vader. Hij was legercommandant in de periode dat mijn vader in Indië was (1946-1948) en had dus de leiding over de politionele acties in 1947 en 1948.
'Wij wenden ons tot God en Jan Soldaat,
Als hoge nood en bittere strijd ons wacht.
De nood voorbij het land in vredestaat,Vergeten wordt de heer en Jan Soldaat veracht'.
Deze uitspraak is van generaal Spoor. Het geeft aan hoe soldaten in Nederland na hun terugkeer werden ontvangen. Op mijn vraag aan mijn vader of hij dit ook zo ervaren heeft, heb ik altijd een 'ja' gehoord. Soldaten die uit Indie terugkwamen werden immers niet met gejuich ontvangen. Eigenlijk met helemaal niets: er was geen opvang zoals we die nu kennen, ze moesten het vooral zelf maar uitzoeken. De enige inspanning van de overheid bestond daarin om de soldaten weer bij de oude werkgever onder te brengen. Dat bleek voor velen geen optie meer. Generaal Spoor waarschuwde hen voor deze thuiskomst.
Respect
Mijn vader spreekt altijd met respect over deze man; uit zijn verhalen begrijp ik dat hij er was voor zijn mannen. Een mooi verhaal vond ik altijd het volgende: eens kwam er hoog bezoek, een minister uit het verre Nederland, waarvoor een erewacht werd opgesteld. Generaal Spoor zorgde er altijd voor dat dit gedeelte snel afgewerkt werd. Je stond namelijk in de snikhete zon. Niet jedoch deze minister. Hij vond het nodig zich eerst nog te verfrissen en liet de erewacht daarvoor in de bloedhitte staan wachten. Die man heeft geen goed meer kunnen doen.
We hebben mijn vader dit boek cadeau gedaan. Een aanvulling op zijn Indie-collectie. In zijn boekenkast staan de boekjes die Ant. P de Graaf heeft geschreven. Verder zijn er boeken als 'Achteraf kakelen de kippen' van mevrouw Spoor, 'Duizend Dagen Indie' van Jan van Trigt (verhaalt over zijn bataljon) en Indiegangers van Henk Krosenbrink te vinden.
Ik heb het plan het boek ook te lezen; nu is mijn vader er nog in bezig. Uit zijn verhalen heb ik altijd de bewondering en respect gehoord voor de mens Spoor. Ik wil wel eens weten hoe de militaire staf en de politici in Nederland over hem dachten. Interessante leesstof denk ik.
Onlangs zond Andere Tijden een programma uit over generaal Spoor:
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
OVER.....
- Marja Heusschen
- Webredacteur en Arbocoordinator bibliotheek Midden-Brabant/ Terborg/genealogie/geschiedenis
WEBSITE BMB
0 reacties:
Een reactie posten