Laatst vroeg mijn zus of ze van mij nog eens het kookboek van mijn moeder kon lenen; ze wilde weer eens chocoladepudding maken zoals zij dat deed.

Het kookboek van mijn moeder dateert van 1950 en is van C.J. Wannee, met als titel 'Kookboek van de Amsterdamse Huishoudschool'.  In 1950 was hiervan de 11e druk te krijgen (inmiddels is de 27e druk al verschenen).
Dit kookboek was niet alleen bedoeld voor het onderwijs in koken, maar ook om 'tegemoet te komen aan de moeilijkheden, waarmede zo menige huisvrouw te kampen heeft bij de samenstelling van het dagelijks menu, dat in vele gezinnen maar al te vaak aan chronische eentonigheid lijdt'.
Het boek heeft een eenvoudige witte kaft waarop auteur en titel vermeld staan.

Hoe anders is het nu. Covers van kookboeken laten afbeeldingen zien, waardoor je bijna als een magneet naar dat boek wordt getrokken en het water al  in je mond loopt.
Ook eentonigheid in het menu is geen issue meer. Kookboeken zijn er tegenwoordig in allerlei soorten en maten: de meest exotische gerechten uit verre landen, eenpansgerechten voor de student, toetjes, salades, soepen enz. Er zijn vegetarische kookboeken, kookboeken om je cholestorol omlaag te krijgen, voor hartpatienten en ga maar door. Vergeet niet de kookboeken van beroemde en minder beroemde chefkoks, altijd is er wel een hype: Jamie Oliver of Sonja Bakker.

Verder is er voor elk dieet een kookboek te vinden;  wat te denken van het dr. Atkins anti verouderingsdieet  of de laatste rage,  het eiwittendieet van Dr. Frank.
Last van een of andere allergie? Er bestaat vast een kookboek waardoor je gewoon lekker kunt eten.

Toch blijft die chocoladepudding uit je jeugd het meest lekkere dat er is.......